Rzeźba, czym jest?

Jedna z najwybitniejszych rzeźbiarek w dwudziestoleciu międzywojennym, urodzona 26 stycznia 1898 roku w Moskwie, zmarła 21 lutego 1951 roku w Łodzi. Sztuka Katarzyny Kobro, nie przez wszystkich była rozumiana i doceniana. Tak o pracach Kobro mówił jeden z krytyków:

Z dziewięciu 'rzeźb’ p. K. Kobro-Strzemińskiej zasługuje na tę nazwę tylko jedna w drzewie.

Mieczysław Treter

A co o RZEŹBIE myślała sama artystka?

[…] należy stanowczo i bezpowrotnie raz na zawsze uświadomić sobie, że rzeźba nie jest ani literaturą, ani symboliką, ani indywidualną psychologiczną emocją. Rzeźba jest wyłącznie kształtowaniem formy w przestrzeni. […] Jej mową jest forma i przestrzeń. […] Rzeźba stanowi część przestrzeni, w jakiej się znajduje. […] Rzeźba wchodzi w przestrzeń, a przestrzeń w nią. Przestrzenność budowy, łączność rzeźby z przestrzenią, wydobywa z rzeźby szczerą prawdę jej istnienia. Dlatego w rzeźbie nie powinny być kształty przypadkowe. Powinny być tylko te kształty, które ustosunkowują ją do przestrzeni, wiążąc się z nią. Bryła jest kłamstwem wobec istoty rzeźby. […] Obecnie bryła należy już do historii i jest piękną bajką przeszłości. Łącząc się z przestrzenią, nowa rzeźba powinna stanowić najbardziej skondensowaną i odczuwalną część tej przestrzeni. Osiąga to, ponieważ kształty jej przez swe uzależnienie wzajemne tworzą rytm wymiarów i podziałów. Jedność rytmu powstaje wskutek jedności jego skali obliczeniowej. Harmonia jedności jest zewnętrznym objawieniem liczby.

Katarzyna Kobro